Yalan Kötü Bir Şey

İnsanlar bazen yalan söyler. Aslında insanlar genellikle yalan söyler. İnsanlar azıcık zoru görünce de yalan söyler. Sonuçta başları her sıkıştığında bunu kaçış yolu olarak görürler. 

Yalan söylediklerinde ben bunu biliyorum ama onlar bilmiyor. İşte tam da o zamanda özellikle konuşturuyorum karşı tarafı. Eskiden olsa direkt bitirirdim muhabbeti. Şimdi ise izlemek daha doğrusu dinlemek keyif veriyor doğrusu. 

Evet, her neyse işte yalan söylerken karşımda kıvranıyor, düşünüyor falan içimden kahkahalar atıyorum. 'He evet evet haklısın.' deyip geçiştiriyorum. Bakıyorum, inandığımı düşündüğünü görünce mutlu oluyor kendince. 

Hayat gerçekten çok garip dostlar. 

Evet, devam edeyim. Karşı tarafı konuştururken mimiklerine falan bakıyorum yalan sırasında herhangi bir değişiklik var mı diye. Varsa eğer beynime kazıyorum, yoksa kendi çapımda bir şeyler yapıyorum işte. Bazıları cidden su gibi yalan söylüyorlar, hiçbir falso yok. O an ayağa kalkıp alkışlayasım geliyor, yapmıyorum. 

Aslında bir şeyin yalan ya da gerçek olması zerre umrumda değil. Ben yaşadığıma bakarım, yaşarken neler hissettiğime. Ama bana yalan söylenilmesine hiçbir şekilde katlanamıyorum, inanmak istemiyorum buna. İnsanların bu kadar alçalabileceğine de inanmak istemiyorum. Bunu hak ettiğimi de düşünmüyorum açıkçası.