15 Kasım 2011 Salı

Saçmalamak güzeldir, tabi bazen.

Çok sevdiğim insanlarla karşılaşınca felaket saçmalıyorum konuşurken.
Hakikaten saçmalıyorum ama öyle böyle değil.
Sarhoş gibi oluyorum.
Ne dedim ben diyorum.
Hatırlamaya çalışıyorum, hatırlamayınca strese giriyorum.
Ses kaydı yapma noktasına gelmiş olabilirim.
Bi' tanıdık mı gördüm, başlat kaydı.
Keşke bunu demeseydim şimdi.
Her neyse, başka yol mu yok sanki?
Durup durup trip yapıyorum kendime, olacak şey değil canım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder