Bir Gün Sen Düşersen, Ben de Seni Kaldıracağım.

Tek cümleyle, koskoca bir insanlığın kaybetmeye yüz tuttuğu tüm değerler hatırlatılabiliyor demek ki.

Demek ki tek bir cümle, tüm boğazları düğüm düğüm yapıp gözleri yaşartabiliyor.

Demek ki dakikalarca ekran başında kilitlenip, 'Bu cümle üzerine daha neler yazılabilir?' dedirtebiliyor hala bir şeyler.

Din, ırk, dil değil olay aslında. Asıl olan başka, bambaşka. Kanıtı da bu diyalog.

Ne olacağımız zaten belli değil. Hayat da kısa, sevin birbirinizi işte. Çünkü bir yerlerde hala umut var. 

İnsan olmak güzel. 

Dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak her şey.

Gündem

Sosyal paylaşım sitelerinin çoğunda tepki olarak profil resmi yerine bayrak konulmasını, bir sürü bayraklı şehitli yazı paylaşılmasını her terör olayından sonra samimiyetsiz buluyorum ve açıkçası sevmiyorum. Anlık ve sonuçsuz tepkiler olduğu için öylesine yapılıyormuş gibi geliyor. 'Profilindeki bayrağı gördüm, tepkilisin demek ki.' çok hoş ama kime, ne faydası var? Dün gece biri Okan Bayülgen'in programında sordu; 'Halk olarak ben ne yapmalıyım?' gibi bir soru. Hah işte ben buna çözüm istiyorum, çare istiyorum. Gidin teker teker elinizle boğun denildiğinde gidebilecek insanlar istiyorum. Tek tıklamayla profil resmimi bayrak yaptım oturduğum yerden demekten fazlasını istiyorum. Ben her terör olayında profilde bayrak görüp iki gün sonra yine hayat devam ediyor zihniyetinde o resimlerin değişmesine sinir oluyorum. Elde bayrak yürünsünden fazlasını istiyorum. Önemli olan ne yapabileceğimi bilmek istiyorum.